Artur Sękalski

Efekt Dunninga-Krugera

Efekt Dunninga-Krugera to zjawisko polegające na nieadekwatnej ocenie własnych kompetencji. Badania psychologiczne prowadzone przez Davida Dunninga i Justina Krugera pokazały, że ludzie z niskim poziomem umiejętności lub kompetencji w danym temacie mają tendencje do przeceniania swoich umiejętności. Natomiast ludzie z wysokim poziomem kompetencji mają tendencje do zaniżania swoich kompetencji.

Ten psychologiczny fenomen został zidentyfikowany w badaniu z 1999 roku o tytule: "Niewykwalifikowani i nieświadomi: jak trudności w rozpoznaniu własnej niekompetencji prowadzą do zawyżonej samooceny." w rozpoznawaniu swojej niekompetencji jako kognitywne zniekształcenie percepcji.

Dunning i Kruger przetestowali hipotezy o zniekształceniu poznawczym iluzorycznej wyższości studentów pierwszego stopnia z psychologii, badając samoocenę ich umiejętności intelektualnych w zakresie rozumowania logicznego indukcyjnego, dedukcyjnego i abdukcyjnego, gramatyki angielskiej i osobistego poczucia humor.

Po zapoznaniu się z wynikami samooceny uczniowie zostali poproszeni o oszacowanie swoich rang na zajęciach z psychologii. Uczniowie kompetentni zaniżali rangę swojej klasy, a uczniowie niekompetentni zawyżali swoją, ale uczniowie niekompetentni nie oceniali swojej rangi klasy wyżej niż rangi oszacowane przez grupę kompetentną. W czterech badaniach badanie wykazało, że uczestnicy badania, którzy uzyskali wynik w dolnym kwartylu w testach poczucia humoru, znajomości gramatyki i logicznego rozumowania, przecenili swoje wyniki w teście i swoje umiejętności; pomimo wyników testu, które umieściły ich w 12. percentylu, uczestnicy oszacowali, że znaleźli się w 62. percentylu.

Ponadto kompetentni uczniowie mieli tendencję do niedoceniania własnych kompetencji, ponieważ błędnie zakładali, że zadania łatwe do wykonania dla nich są również łatwe do wykonania dla innych osób. Niekompetentni uczniowie poprawili swoją zdolność do prawidłowego szacowania swojej rangi w klasie po otrzymaniu minimalnego korepetycji z umiejętności, których wcześniej brakowali, niezależnie od jakiejkolwiek obiektywnej poprawy umiejętności percepcji. Badanie z 2004 r. „Czytanie w myślach i metapoznanie: narcyzm, a nie rzeczywista kompetencja, przepowiada samoocenę zdolności”[18] rozszerzyło przesłankę iluzorycznej wyższości poznawczej o iluzoryczną wyższość na wrażliwość emocjonalną badanych wobec innych ludzi i ich własne postrzeganie innych ludzi. (Wikipedia)

– Link Bloga
– Program Manual Kreacji